yeter artık, bu kadar

çok zorlandım çok, yapamadım ve şimdi, şu andan itibaren terk ediyorum ayaamı ye! kimliğimi. ironiyi birazcık becerebilmiştim sanki ama yok, bu kadar. proxy değiştiremediğim, 119, 101, u3 gibi şeylerin bir anlam ifade ettikleri bir yerdeyim, biraz çabalansa kolayca bulunurum zaten. bulunmak da zerre umrumda değil ama beni kafasında şekillendirenlerin hayallerini yok etmek istemem. aslında yazıyorum başka bir yerde, buyrun ordan okuyun diyeyim ama o kadaarr farklı ki burdan, yolunu şaşırmış bedeviye dönebilirsiniz. şimdi bu ilk mevzuudan sonra diğerlerine geçmek istiyorum:

ayaamı ye!'yi isteyen birisine devredebilirim. kullanıcı adı, şifre hazır bekliyor. mail adresini beğendiğim ilk kişiye gönderirim. bu konuda ciddiyim. ben yazmayacaksam yazacakları bulmam lazım değil mi? profilimden bir mail atın yeter.

diğer konu şu ki internet dünyanın tartışmasız en demokratik ortamı, kusursuz bir demokrasi demiyorum bakın en demokratik ortamı. isteyen istediğini yazar, istediğini okur. bizdeki telekom'un ek$isozluk'u çocukça bir gerekçe ve yöntemle kapatmasını saymazsak. bu ortamı çok iyi değerlendirmek gerektiğini düşünüyorum. insanların çok şeyin farkında olmasını istiyorum. iletişim ve etkilenmenin şimdikinden daha zor ama farkındalık'ın daha güçlü olduğu o eski zamanlardaki gibi hissetmelerini istiyorum gençlerin. okumalarını. saçma denir, gereksiz denir, ne denirse densin okumalarını istiyorum. vintage'ı da das kapital'i de okumalarını istiyorum ve sonra da düşünebilmelerini. hangi yolu seçtikleri umrumda bile olmayacak inanın, sadece birşeylerin ya da her şeyin bulaşığı kalsın istiyorum zihinlerinde, zihinlerimizde. hiçbir zaman bağnaz olmayalım istiyorum. bu site ilk 3 gününde 1000den fazla görüntülenmeye ulaştıysa, 1milyoncular uçtuysa merak açısından hâlâ bir umudun olduğunu hissediyorum.

ha bir de, serdar ortaç ve türevleri, sizden de nefret ediyorum aslında ama yasaklanın, ölün demiyorum asla. aksine var olunuz efendim, var olunuz ki değerimizi bilelim, ufkumuz geniş kalsın.

ben olarak burdaki son cümlem de şudur: meraklı ve özgürlükçü olun, bilin, tepki verin! eminim hayat daha güzel olacak.

ayaamı ye!